Βλέπαμε Στρουμφάκια , Νιλς Χόλγκερσον , Φρου Φρου , Χάιντι , Σπορτ Μπίλυ και Κάντυ Κάντυ. Μεγαλώσαμε με Μπίμπιμπο, Playmobil και XMEN.
Τις απόκριες όλα τα αγόρια ντυνόντουσαν καουμπόιδες και Ζορό και τα κορίτσια πριγκίπισσες. Βλέπαμε ταινίες του Στάθη Ψάλτη και του Σωτήρη Μουστάκα. Ακούγαμε U2 , Guns and Roses , Μετάλικα, Νιρβάνα, ΛΕΠΑ , Νίκο Καρβέλα και Καρρά. Πιο μετά Ξύλινα Σπαθιά και Τρύπες.
Είδαμε τον τελικό του ’87 και καταλαβαίναμε τι βλέπουμε! Θυμόμαστε την αγκωνιά του Τσατσένκο στον Γιαννάκη. Είδαμε Ντέταρι, Θωμά Μαύρο, Σαραβάκο και Ζάετς.
Tρώγαμε πακοτίνια, πιτσίνια, πίτσα μεξικάνα και δρακουλινια. Είδαμε λάιβ (στην ΕΡΤ) το γκολ του Μαραντόνα με το χέρι.
Πίναμε νερό από το λάστιχο και τα καλοκαίρια γυρνάγαμε στο σπίτι αργά τη νύχτα, χωρίς να μας ψάχνει κανείς.
Ηχογραφούσαμε τραγούδια σε κασέτες από το ραδιόφωνο. Θυμόμαστε τα τραγούδια της Αλέξιας και του Χαριτοδιπλωμένου. Είχαμε λεύκωμα και μαζεύαμε “χαρτάκια” Πανίνι.
Διαβάζαμε super Κατερίνα , Μπλεκ, Μανίνα, Τρίποντο και μετά Κλικ.
Τρώγαμε goodys στα ραντεβού. Πίναμε φραπέδες στα ραντεβού. Κλείναμε τα ραντεβού με… σταθερό τηλέφωνο!
Βλέπαμε RTL … Ζήσαμε το Τσέρνομπιλ και το Κοσλοντούι. Κάναμε αφιερώσεις στα πειρατικά ραδιόφωνα. Προλάβαμε εισπράκτορα στο πίσω μέρος του αστικού. Είδαμε U2 στη Θεσσαλονίκη. Βλέπαμε Μπέβερλι Χιλς και όλοι γουστάραμε κάποιον/κάποια, από τους πρωταγωνιστές. Είχαμε αφίσες της Σαμάνθα Φοξ, της Καρολάιν, του Ριτζ και του Κιτ, New Kids On The Block και Doors. Βλέπαμε Μπράβο Ρούλα, Λάμψη και Απαράδεκτους!Είχαμε Beta και VHS κασέτες.
Παίξαμε κουτσό , μπαλαρό , λάστιχο, κρεμμυδάκια. Είχαμε Ατάρι. Παίζαμε “μπουκάλα” , “θάρρος ή αλήθεια” , “ποιος είναι ο δολοφόνος” και “τι κάνει ο κύριος στη κυρία” στα πάρτι. Έχουμε ένσημα σε καρτέλες.
Φοράγαμε martins , Wehrmacht και μπουφάν “Fly” (με κονκάρδες στο μπράτσο). Όλοι θέλαμε να πάρουμε τα πρώτα air Jordan. Θυμόμαστε την πρώτη μέρα που λειτούργησε το πρώτο ιδιωτικό κανάλι στην tv. Γράφαμε με μαρκαδόρο τις POLO τσάντες. Βλέπαμε Λεβέντη , Χορταρέα και Ερωτοδικείο.
Ταξιδέψαμε από το Ελληνικό. Θυμόμαστε την Αθήνα χωρίς Μετρό. Ζήσαμε την κηδεία της Μερκούρη, της Βουγιουκλάκη και του Ανδρέα. Λαμβάναμε γράμματα. Με γραμματόσημο. Πήραμε μισθό… σε δραχμές. Είμαστε οι late ΄80s και early ΄90s.
Βλέπαμε “Λωξάνδρα” , “Tα λιονταράκια του κυρ Ηλία”, “Oρκιστείτε Παρακαλώ”, Φρουτοποιία , τον “Παραμυθά” , “Αμπεμπαμπλομ” και “Tου κουτιού τα παραμύθια” Τρώγαμε την ΙΟΝ , Derby και Kiss μόνο.
Χορέψαμε το Xta Si Xta No. Μάθαμε φυσαρμόνικα. Στο δημοτικό ακούγαμε Duran Duran και Wham (“Wake me up before you go-go” , “Careless whisper”) , Cindy Lauper (“Τime after time”, “Girls just wanna have fun” ).
Προλάβαμε το Μινιόν και βγάλαμε και φωτογραφία με τον Άγιο Βασίλη.
Κατεβάσαμε το παράθυρο για να εισπνεύσουμε τη βενζίνη στο βενζινάδικο. Όταν έσπαγε το θερμόμετρο παίζαμε με τις μπίλιες του υδραργύρου. Πήγαμε να δούμε τον Ριτζ στο κατάστημα Αφοί Λαμπρόπουλοι.
Πηγαίναμε σχολείο μια βδομάδα πρωί και μια απόγευμα. Δώσαμε πανελλήνιες με δέσμες και μαθήματα κορμού! Προλάβαμε ποδιές στα σχολεία. Ξέρουμε τι είναι το 141. Ζήσαμε το ΠΑΣΟΚ από την πρώτη του μέρα στην Κυβέρνηση. Είδαμε την Λάρισα να παίρνει πρωτάθλημα.
Έχουμε πιει αρκετό Carnation και Νουνού . Φτιάχναμε κεφτεδάκια από λάσπη και τα δοκιμάζαμε για να δούμε αν έχουν πετύχει, δεν φοβόμαστε τίποτα. Βλέπαμε Μπένι Χιλ. Ανταλλάσσαμε τα διπλά χαρτάκια ποδοσφαίρου, κάναμε συλλογή από χρωματιστές χαρτοπετσέτες και σταματούσαμε το ποδήλατο με “κόντρα”.
Μεγαλώσαμε με ασπρόμαυρη τηλεόραση και για χρόνια ήμασταν το τηλεκοντρόλ της. Βάζαμε πετρέλαιο στο κεφάλι μας για τις ψείρες.
Δεν είμαστε γενιά είμαστε Ιδέα!!!
ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΌΜΟΡΦΑ!!!
Φέρτε ότι Εμβόλιο θέλετε, θα το κάνουμε.
Bill Stathokostopoulos
Photo cover:pixabay.com/❤️A life without animals is not worth living❤️
