Είναι άραγε εφικτή και ρεαλιστική η συνύπαρξη δύο ανθρώπων στα πλαίσια μίας σχέσης χωρίς να οδηγούνται περιοδικά σε καβγάδες;
Αξίζει να ανατρέξουμε ο κάθε ένας σε μία δική του σχέση και να προσπαθήσει να απαντήσει το ερώτημα, πόσες διενέξεις έγιναν για κάποιον ουσιαστικό λόγο και πόσες ουσιαστικά προέκυψαν από έλλειψη επικοινωνίας και κατανόησης;
Έρευνες έχουν δείξει ότι τόσο η ποσότητα, όσο και η ποιότητα της επικοινωνίας μπορούν να καθορίσουν την προσαρμογή και την ικανοποίηση μέσα σε μία σχέση (Hobart & Klausner, 1959. Navran, 1967. Locke, 1951).
Με τον όρο καλή επικοινωνία εννοούμε τη συζήτηση και ακρόαση με τρόπο που να προωθεί την αμοιβαία κατανόηση και, στην ιδανική περίπτωση, την αμοιβαία λύση προβλημάτων (Dattilio & Padesky, 1995).
Το πιο συχνό φαινόμενο στις συνεδρίες των ζευγαριών είναι μία ατέρμονη διαφωνία επί παντός επιστητού, κατά τη διάρκεια της έκφρασης της οποίας κανένας από τους συμμετέχοντες δεν ακούει τον άλλο. Σπεύδουν να κριτικάρουν, να νιώσουν θιγμένοι και να οδηγηθούν σε περαιτέρω αντιθέσεις και παραμένουν εν τέλει ”χαμένοι στη μετάφραση”, σε ένα δυσλειτουργικό τρόπο επικοινωνίας.
Πολύ συχνά, τα άτομα τείνουν στα πλαίσια ενός καβγά και στα πλαίσια μίας τάσης γενίκευσης, να αποδίδουν το πρόβλημα που προκύπτει, όχι στην πραγματική αιτία, αλλά σε χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του συντρόφου, προσδίδοντας τους αντίστοιχους χαρακτηρισμούς, π.χ. είσαι υπερβολικός, ανεύθυνος.
Το γεγονός αυτό οδηγεί σε περαιτέρω κλιμάκωση, καθώς θίγεται ένα θεμελιακό αξίωμα που αφορά στον πυρήνα της προσωπικότητας του ατόμου ενώ παράλληλα, το ζευγάρι απομακρύνεται από την προσέγγιση και την επίλυση του προβλήματος.
Ένα επιπλέον πρόβλημα επικοινωνίας έγκειται στην ερμηνεία των δεδομένων, στην οποία προβαίνει ο κάθε ένας. Τα μέλη ενός ζευγαριού έχουν την αυθόρμητη τάση να ερμηνεύουν τα λεγόμενα του άλλου και τα γεγονότα με βάση ένα προσωπικό σύστημα ”αποκωδικοποίησης”, με αποτέλεσμα πολλές φορές, τα μηνύματα που περνιούνται να απέχουν εν τέλει από τα αρχικώς εννοούμενα.
Η αποκωδικοποίηση των πληροφοριών συντελείται μέσα από τις πεποιθήσεις, τις αξίες και τους κανόνες που μας διέπουν και που συχνά προέρχονται από την οικογένεια καταβολής μας και από προηγούμενες εμπειρίες, και μπορεί έτσι να οδηγήσει σε παρερμηνείες και υπερβολικές αντιδράσεις. Η μεγάλη συναισθηματική φόρτιση οδηγεί συχνά σε γνωσιακές παραποιήσεις.
Πολλοί σύντροφοι έχουν την τάση να αποφεύγουν τη συζήτηση ή να απομονώνονται και να κλείνονται στον εαυτό τους. Εκφράζουν κατά αυτόν τον τρόπο μία τάση παθητικής εκδίκησης προς το σύντροφο και ταυτόχρονα συνεχίζουν παθητικοεπιθετικά τη διαφωνία, μέσω της απομάκρυνσης, της καταπίεσης έκφρασης του άλλου και εν τέλει την αίσθηση παραμέλησης των αναγκών του συντρόφου, που ενισχύει την ένταση και την ανασφάλεια.
Οι συγκρούσεις στα ζευγάρια είναι συνήθως συγκρούσεις αναγκών, παρόλο που ξεκινούν από φαινομενικά ασήμαντες αφορμές. Πίσω από τα μηνύματα που όντως εκφράζονται κρύβονται βαθύτερα και ουσιαστικά μηνύματα που πασχίζουν να εισακουστούν.
Κατανοώ δε σημαίνει συμφωνώ. Η ικανότητα κατανόησης όμως δείχνει ότι το άτομο νιώθει ότι βρίσκεται σε μια θέση ασφάλειας και αυτοπεποίθησης, ώστε να μη φοβάται ότι βάλλεται, όταν εκφραστούν προβλήματα και διαφωνίες.
Μέσα από αυτό το πλαίσιο ηρεμίας και και ασφάλειας είναι σε θέση να ακούσει ενεργητικά το σύντροφό του, αποδεχόμενος ότι έχει δικαίωμα να εκφράζει τη θέση του χωρίς αυτό να έχει καταστροφικές συνέπειες για την αυτοεικόνα του αλλά ούτε και για τη σχέση και αποφεύγοντας έτσι την αμυντική στάση επίθεσης.
Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, ο σύντροφος οφείλει να στρέψει την προσοχή και μέσα του και να αναρωτηθεί μήπως η αντίδρασή του οφείλεται σε εσωτερικές ανασφάλειες που πυροδοτούνται από τον καυγά και όχι στο περιεχόμενο αυτού.
Μόνο όταν αντιμετωπίσουμε ο ένας τον άλλο ως σύμμαχο και όχι ως αντίπαλο μπορούμε να θεμελιώσουμε μία ουσιαστικά επικοινωνία. Εκφράστε λοιπόν λεκτικά τα συναισθήματά σας, ώστε να γίνουν κατανοητά από το σύντροφο σας και χωρίς να απολογηθείτε για αυτά. Μη θεωρείτε ως δεδομένο ότι γνωρίζει πως νιώθετε.
Παραδεχτείτε τα λάθη σας και ζητήστε συγγνώμη. Ο εγωισμός δηλητηριάζει τη σχέση και η αναγνώριση έστω και μεριδίου προσωπικής ευθύνης είναι πάντα δείγμα ωριμότητας.
Πηγή: psychology.gr
