«The hunt for the drug lord» ή στα ελληνικά «Το κυνήγι του βαρόνου των ναρκωτικών» είναι ένα νέο ντοκιμαντέρ για τον Πάμπλο Εσκομπάρ και πως άφησε το στίγμα του στην Κολομβία.
Ο Πάμπλο Εσκομπάρ «βασίλεψε» για 18 χρόνια στην Κολομβία. Είναι μια από τις μεγαλύτερες υποθέσεις ναρκωτικών – τρομοκρατίας- δολοφονιών στην παγκόσμια ιστορία. Ο Πάμπλο Εσκομπάρ έσπειρε τον τρόμο και το χάος στην Κολομβία για σχεδόν 18 χρόνια. Το 1975, ο νεαρός Πάμπλο Εσκομπάρ ξεκίνησε το εμπόριο κάνναβης και μπήκε στον κόσμο των ναρκωτικών, στο Μεντεγίν της Κολομβίας. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, οι Αμερικανοί κατανάλωναν κοκαΐνη αξίας άνω των 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο. Αποφασίζει λοιπόν να αλλάξει ρότα και αρχίζει να προμηθεύει κοκαΐνη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στα 22 του, ο στόχος του είναι ξεκάθαρος: να γίνει εκατομμυριούχος.
Το ντοκιμαντέρ Πάμπλο Εσκομπάρ, Το κυνήγι του βαρόνου των ναρκωτικών , που μεταδόθηκε στο RMC Story, κάνει μια αναδρομή στην άνοδο της επιρροής του στην Κολομβία.
Όταν συνειδητοποιεί ότι μπορεί να βγάλει πολλά χρήματα πουλώντας κοκαΐνη, ο Πάμπλο Εσκομπάρ αποφασίζει να απαλλαγεί από τους μεγάλους διακινητές στην Κολομβία για να έχει τον ελεύθερο έλεγχο και να είναι επικεφαλής αυτού του δικτύου. Για να πετύχει τους σκοπούς του, ο άντρας δεν διστάζει να ασκήσει βία και να σκοτώσει τους ανταγωνιστές του. Αλλά για να πετύχει να προστατεύσει την επιχείρησή του, ο Πάμπλο Εσκομπάρ ξέρει ότι θα πρέπει να βασιστεί στους κατοίκους του Μεντεγίν.
Εκείνη την εποχή, η εργασία ήταν ελάχιστη και ο πληθυσμός ήταν πολύ φτωχός. Αποφασίζει λοιπόν να μοιράσει μεγάλα ποσά από την περιουσία σε φτωχούς ανθρώπους για να τον εκτιμήσουν. «Έχτιζε κλινικές, έδωσε φαγητό, πήγε να δει όσους ζούσαν σε χωματερές και έχτισε σπίτια για αυτούς», εξηγεί ένας πρώην αστυνομικός υπεύθυνος για την παρακολούθηση του Πάμπλο Εσκομπάρ. Ο άνδρας μάλιστα δημιούργησε τη γειτονιά Pablo Escobar Gaviria για να τους μετεγκαταστήσει.
Μια μονάδα που δημιουργήθηκε ειδικά για να τον σταματήσει
Για την καταπολέμηση της διακίνησης κοκαΐνης στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Πρόεδρος Νίξον δημιούργησε την υπηρεσία κατά των ναρκωτικών, που ονομάζεται DEA. «Θα απαλλαγούμε από τα ναρκωτικά που έρχονται στη χώρα μας», είπε όταν δημιουργήθηκε η μονάδα. Κάθε εβδομάδα, δέκα τόνοι κοκαΐνης εισέρχονται στην αμερικανική επικράτεια, το 80% της οποίας προέρχεται από την παραγωγή του Πάμπλο Εσκομπάρ. Ο άνδρας μεταφέρει τόνους κοκαΐνης από τα εργαστήριά του που χάθηκαν στη ζούγκλα της Κολομβίας στο Μαϊάμι, όπου έχει δημιουργήσει μια «επιχειρησιακή βάση» και γρήγορα γίνεται ο κύριος στόχος της DEA.
Για να συνεχίσει να φέρνει ναρκωτικά στην αμερικανική επικράτεια, ο Πάμπλο Εσκομπάρ εφαρμόζει όλο και πιο περίπλοκες τεχνικές λαθρεμπορίου.
«Έχουμε δει τα πάντα. Είδαμε ακόμη και ανθρώπους που ήταν έτοιμοι να φάνε προφυλακτικά γεμάτα με κοκαΐνη. Κατάπιαν έως και 800 γραμμάρια κοκαΐνης. Ή έπαιρναν γκρέιπφρουτ, τα έκοβαν στη μέση, έβγαζαν τον πολτό, έβαζαν μέσα τα πακέτα κοκαΐνης, κολλούσαν τα δύο μισά και τα έβαζαν σε ένα καλάθι με φρούτα για να το στείλουν. Και λειτούργησε!» εξηγεί ένας από τους πράκτορες της DEA.
Ο βαρόνος των ναρκωτικών συνεργάστηκε ακόμη και με τον Carlos Lehder, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης ενός νησιού στις Μπαχάμες, ώστε να μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως ζώνη διέλευσης προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Δεν το πήραμε ποτέ στα χέρια μας γιατί μόλις καταλαβαίναμε τη μια μέθοδο λαθρεμπορίου, έβρισκαν μια άλλη».
«Ο Πάμπλο προσπαθούσε να σκοτώσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους»
Στις 14 Μαρτίου 1982, ο Πάμπλο Εσκομπάρ εξελέγη ως αναπληρωτής στη Βουλή των Αντιπροσώπων του Κολομβιανού Φιλελεύθερου Κόμματος, αλλά κατέληξε να διαγραφεί λόγω της παράνομης χρηματοδότησης της εκστρατείας του. Ταπεινωμένος δημόσια, ο ίδιος ξεκινά μια βασιλεία τρόμου. «Ο Πάμπλο προσπαθούσε να σκοτώσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους». Τελικά συμφωνεί να παραδοθεί με αντάλλαγμα μείωση της ποινής και προνομιακή μεταχείριση όσο βρίσκεται στην κράτηση. Ο άνδρας έχτισε συγκεκριμένα τη δική του φυλακή, που ονομάζεται La Catedral. Γρήγορα, οι αρχές συνειδητοποιούν ότι το έχει μετατρέψει σε αρχηγείο του καρτέλ ναρκωτικών του.
«Μόλις ο Εσκομπάρ μπήκε στη φυλακή, άρχισε να την επιπλώνει. Το κελί του ήταν μια σουίτα δύο δωματίων με ψυγείο πλήρους μεγέθους, ασορτί λουλουδένιες κουρτίνες πάνω από το κρεβάτι και έργα τέχνης εκατομμυρίων δολαρίων. Είχε όλο τον οπτικοακουστικό εξοπλισμό», λέει ο δημοσιογράφος Michael Delbert.
Το 1992, ο βαρόνος των ναρκωτικών δραπέτευσε τελικά από τη φυλακή όταν έμαθε ότι επρόκειτο να μεταφερθεί σε μια πιο συμβατική φυλακή.
Οι κολομβιανές και αμερικανικές αρχές ξεκινούν τότε ανθρωποκυνηγητό για να βρουν τα ίχνη του. Μια οργάνωση με το όνομα Search Bloc κατάφερε μετά από αρκετούς μήνες να τον εντοπίσει χάρη στα ραδιοτηλεφωνικά κέντρα που είχε με τον γιο του. Περικυκλωμένος, ο Πάμπλο Εσκομπάρ προσπαθεί να ξεφύγει από τις στέγες του σπιτιού όπου κρυβόταν. «Δεν έχει τρόπο να κρυφτεί. Προσπαθεί να τρέξει μέσα από την οροφή, πιάνεται σε διασταυρούμενα πυρά και σκοτώνεται στην κορυφή της στέγης», λέει ένας αστυνομικός που είναι υπεύθυνος για τη σύλληψή του.
«Ο Πάμπλο Εσκομπάρ πυροβολήθηκε τρεις φορές: μία στο πόδι, μία στο πίσω μέρος αλλά το θανάσιμο χτύπημα πέρασε από το δεξί αυτί».
Η 2α Δεκεμβρίου 1993 σήμανε το τέλος του Κολομβιανού βαρόνου ναρκωτικών.
Δείτε επίσης
