28 Φεβρουαρίου 2023. Ώρα 23.20’ περίπου. Η επιβατική αμαξοστοιχία IC62, που ξεκίνησε στις 19.22΄ από την Αθήνα, συγκρούστηκε μετωπικά με εμπορευματική αμαξοστοιχία στην είσοδο της κοιλάδας των Τεμπών. Το ρολόι σταματάει και γράφεται μία από τις χειρότερες σιδηροδρομικές τραγωδίες που έχει ζήσει η Ελλάδα.
Ο αριθμός των νεκρών, επίσημα, έχει φτάσει μέχρι αυτή την ώρα τους 44 και σύμφωνα με τις τραγικές προβλέψεις αναμένεται να αυξηθεί και άλλο. Η συντριπτική πλειοψηφία των νεκρών επιβατών, είναι φοιτητές. Ο πόνος ανείπωτος. Έξω από τα νοσοκομεία της Λάρισας εκτυλίσσονται σκηνές βγαλμένες από αρχαία τραγωδία, με τους γονείς να αναζητάνε τα παιδιά τους. Να μην ξέρουν αν είναι ζωντανά ή νεκρά.
Και να ψελλίζουν, με όση δύναμη τους έχει απομείνει ένα “γιατί;”. Γιατί δεν θα πάρουν ξανά αγκαλιά τα παιδιά τους; Τ φταίει και φτάσαμε σε αυτή την ανείπωτη τραγωδία; Αυτό το “γιατί” που βασανίζει τους χαροκαμένους γονείς, μετέφερε στο διάγγελμά του και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τονίζοντας πως σύντομα θα ξέρουμε όλοι τι έφταιξε και φτάσαμε στο πρωτοφανές σιδηροδρομικό δυστύχημα.
Ο σταθμάρχης ήταν από τα πρώτα πρόσωπα που κατέθεσαν στην αστυνομία. Κι ενώ αρχικά, είχε καταθέσει ότι είχε αλλάξει εγκαίρως το κλειδί, αλλά εκείνο δεν υπάκουσε τις εντολές του, στη συνέχεια την άλλαξε. Και παραδέχτηκε το μοιραίο του λάθος που λίγα λεπτά μετά αποδείχτηκε εγκληματικό.
Ο 59χρονος που δεν είχε πολύ καιρό στη θέση του σταθμάρχη (μέχρι τότε δούλευε στο υπουργείο παιδείας, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα) ομολόγησε τις εγκληματικές του παραλείψεις. Σύμφωνα με το ΑΠΕ – ΜΠΕ, εξήγησε πως έβαλε τη μοιραία αμαξοστοιχία σε λάθος τροχιά, προσθέτοντας ότι κατάλαβε το λάθος που κόστισε ανθρώπινες ζωές, μόλις πληροφορήθηκε για το τραγικό δυστύχημα.
Σύμφωνα με ντοκουμέντα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, ο κλειδούχος ρώτησε τον σταθμάρχη αν έπρεπε να γυρίσει το κλειδί στην ευθεία -οπότε το τρένο θα συνέχιζε στην κανονική γραμμή, χωρίς πρόβλημα. Ωστόσο, ο σταθμάρχης του είπε ότι επρόκειτο να χρησιμοποιήσει τη διαγώνιο ένα τοπικό τρένο, όπως και συνέβη. Όμως, στη συνέχεια ο σταθμάρχης ξέχασε να γυρίσει το κλειδί, οπότε το Intercity μπήκε στο αντίθετο ρεύμα, στην ίδια δηλαδή γραμμή που κινούνταν η εμπορική αμαξοστοιχία.
Αίσθηση προκαλεί το ηχητικό ντοκουμέντο που έφερε στο φως το protohema.gr και πρόκειται για τον διάλογο του σταθμάρχη με τον μηχανοδηγό της αμαξοστοιχίας Ιntercity, με τον πρώτο να δίνει εντολή το τρένο να μπει στην παρακαμπτήριο και να συνεχίσει το ταξίδι του από τη γραμμή Θεσσαλονίκη – Αθήνα, στην οποία ήδη κινούνταν η εμπορική αμαξοστοιχία.
Μηχανοδηγός: Η Λάρισα ακούει;
Σταθμάρχης: Ακούει. Με 47 νούμερο περνάτε κόκκινο φωτόσημο εξόδου έως φωτόσημο εισόδου νέων Πόρων
Μηχανοδηγός: Βασίλη φεύγω;
Σταθμάρχης: Φεύγεις, φεύγεις
Μηχανοδηγός: Έγινε, καλό βράδυ
Σταθμάρχης: Καλή συνέχεια
Και μετά την ομολογία του εγκληματικού λάθους του σταθμάρχη, έχουμε μια εικόνα για το πώς οδηγηθήκαμε στο τραγικό δυστύχημα. Όμως, φταίει μόνο ένας; Είναι αυτή η μοναδική αιτία; Σε όλη τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας, φιλοξενήθηκαν σε τηλεοπτικές εκπομπές διάφορα πρόσωπα καθώς και εργαζόμενοι στην Τραινοσέ. Και από τις διάφορες απόψεις που ακούστηκαν, κρατάμε πως εν έτει 2023 ο ελληνικός σιδηρόδρομος λειτουργεί με συνθήκες… 1923!
Και πως χιλιάδες ψυχές που μετακινούνται καθημερινά με τα τρένα εναποθέτουν τις ζωές του στο θαύμα και στα χέρια του εκάστοτε σταθμάρχη με την προσευχή να μην κάνει το μοιραίο λάθος. Στην ηλεκτρονική εποχή, στην Ελλάδα τα πάντα λειτουργούν χειροκίνητα με την ευχή να μην κάνει λάθος το χέρι ενός ανθρώπου.
Τα μεγάλα προβλήματα του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας δεν είναι σημερινά. Η απαξίωση των περασμένων 23 χρόνων , τα «αιώνια» έργα εκσυγχρονισμού που ακόμα δεν έχουν τελειώσει, η έλλειψη πόρων που έχει καταστήσει βαριά τη συντήρηση του δικτύου, είναι διαχρονικά αίτια. Όσοι χρησιμοποιούν τα ελληνικά τρένα, έχουν να μοιραστούν μια εμπειρία ταλαιπωρίας, εξαιτίας τεχνικών προβλημάτων στο δίκτυο.
Το γεγονός ότι δεν έχει ολοκληρωθεί η εγκατάσταση των σύγχρονων συστημάτων σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης σε όλο το μήκος του βασικού σιδηροδρομικού άξονα από την Αθήνα ως τη Θεσσαλονίκη, δημιουργεί κενά ασφαλείας, οδηγώντας σε βραδυπορίες και συμβατικές – παρωχημένες μεθόδους λειτουργίας, όπως η ενημέρωση μέσω τηλεγραφήματος, που επαφίενται στη μεγάλη εμπειρία των μηχανοδηγών.
