Η Νικολέττα Ράλλη ήταν καλεσμένη στην εκπομπή της Τζένης Θεωνά, “Μαμά-δες” όπου μίλησε για τη δύσκολη περίοδο που πέρασε μετά τη γέννηση της κόρης της που συνέπεσε με την πανδημία και το lockdown.
“Νομίζω πως το χειρότερο κομμάτι είναι η γέννα, το μαιευτήριο. Παιδιά, τι να σας πω; Μιλάμε για μια περίοδο που, εκτός του ότι επιτρεπόταν μόνο ένα άτομο, ήταν άγρια και μετά, που επίσης δεν ξέραμε τι είναι αυτό και που θα καταλήξει (σ.σ. κορονοϊός), δεν ήρθε και κανένας στο σπίτι για να δει το παιδί. Κανένας, τίποτα, ούτε βοήθεια επαγγελματική ούτε βοήθεια οικογενειακή. Τίποτα. Μετά το μαιευτήριο δεν πήγα στο σπίτι μου, δεν μπορούσα” εξομολογήθηκε, αρχικά, η Νικολέττα Ράλλη.
Και συνέχισε: “Είχα στήσει το παιδικό δωμάτιο στο δικό μου σπίτι με την προοπτική να καθίσουμε τον πρώτο καιρό εκεί γιατί έμενε δίπλα η μαμά μου. Έφυγα μετά από τέσσερις μαύρες νύκτες στο μαιευτήριο… Δεν ξέρω τι ήταν!”
“Τότε δεν πιστεύεις ούτε ότι φταίνε οι ορμόνες ούτε τίποτα, δεν ξέρεις τίποτα. Στα καλά καθούμενα, εντελώς ξαφνικά, εκεί που ξέρω και είμαι σίγουρη ότι είμαι μια γυναίκα που πιάνει την πέτρα και τη στύβει και δεν μασάει πουθενά, ένιωσα ότι σβήνω, χάνομαι, Θεέ μου βοήθεια! Δεν σταμάταγα να κλαίω! Όχι γιατί γέννησα, “γιατί Θεέ μου;”. Χωρίς λογική, χωρίς τίποτα. Δεν υπήρχε λογική. Δεν ήθελα να πάω στο σπίτι και φοβόμουν πάρα πολύ”, εξομολογήθηκε στη συνέχεια.
“Πήγα σε ψυχίατρο, πήρα και φάρμακα γιατί, με το που έφυγα από το μαιευτήριο, μου έφυγε. Μου ξαναήρθε όμως αυτή μαυρίλα σε κάποια περίοδο περίπου μετά από έναν μήνα, μπορεί και δύο, με έπιανε κάτι μετά τις τρεις το μεσημέρι” συμπλήρωσε, η παρουσιάστρια.
