Υπήρξε από τις κορυφαίες Ελληνίδες ηθοποιούς και το όνομά της έγινε συνώνυμο του ταλέντου και της κωμωδίας. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο που ο Κώστας Χατζηχρήστος τής είχε αποδώσει τον χαρακτηρισμό «η κωμικιά των κωμικών». Ο λόγος, φυσικά, για την αγαπημένη Γεωργία Βασιλειάδου, η οποία γεννήθηκε σαν σήμερα 1 Ιανουαρίου του 1897.
Και μπορεί να έχουν περάσει σχεδόν 44 χρόνια από τον θάνατό της, όμως, μέχρι και σήμερα χαρίζει απλόχερα το γέλιο, μέσα από τους ρόλους της πότε ως «Θεία από το Σικάγο», πότε ως «Καφετζού», και πότε ως “Μαρίνα”. Άλλωστε, η Γεωργία Βασιλειάδου ήταν από τις στυλοβάτισσες του ελληνικού κινηματογράφου, αφιερώνοντας τη ζωή της, κυρίως, στο μεγάλο πανί. Και ας ξεκίνησε την καριέρα της σε μεγάλη – για τα δεδομένα της εποχής – ηλικία.
Το θέατρο ήταν η άλλη μεγάλη της αγάπη και το υπηρέτησε μέχρι και το τέλος. Η τηλεόραση, πάλι, στα χρόνια της Βασιλειάδου ήταν στα σπάργανα, κι έπαιξε μόλις σε δύο σειρές. Μάλιστα, η τελευταία της εμφάνιση ήταν στη θρυλική σειρά, “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται” στην ΕΙΡΤ. Η πρώτη εμφάνιση της στην τηλεόραση ήταν το 1974 στην σειρά της ΥΕΝΕΔ “Το παλιό το κατοστάρι.
Η εμφάνισή της στη θρυλική σειρά σε ηλικία 78 ετών
Ο «Χριστός ξανασταυρώνεται», η μεταφορά του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη έκανε πρεμιέρα στις 29 Μαϊου 1975, προβλήθηκαν 50 επεισόδια κι εξ’ αρχής καθήλωσε το τηλεοπτικό κοινό, ενώ είχε προκαλέσει και πολλές αντιδράσεις στους κόλπους της ελληνικής Εκκλησίας. Η σκηνοθεσία ήταν του Βασίλη Γεωργιάδη, ενώ στη σειρά συμμετείχαν σπουδαία ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου, όπως ο Γιώργος Φούντας, ο Νότης Περγιάλης, η Ελένη Ζαφειρίου κ.α.
Ανάμεσά τους και η Γεωργία Βασιλειάδου, η οποία τότε ήταν 78 ετών. Στη σειρά υποδυόταν τη Μανταλένια, τη θεία του «Μανωλιού/Χριστός», που υποδυόταν ο Αλέξης Γκόλφης.. Και μπορεί ο ρόλος της να ήταν μικρός, όμως, ήταν χαρακτηριστικός.
Το τελευταίο θεατρικό της Γεωργίας Βασιλειάδου
Η Γεωργία Βασιλειάδου στο απόγειο της καριέρας της πήρε μια σημαντική απόφαση, ενδεικτική του χαρακτήρα της: να αποσυρθεί από το σανίδι. Μάλιστα, είχε πει χαρακτηριστικά: «Θέλω να φύγω με ζήτω και όχι με γιούχα». Ωστόσο, έκανε δύο εξαιρέσεις: η μία ήταν για τον “Χριστό Ξανασταυρώνεται” και η άλλη για μια θεατρική παράσταση που έμελλε να ήταν και η τελευταία της.
Όπως είχε αναφέρει σε μια παλαιότερη ανάρτησή του στον λογαριασμό του στο Instagram ο δημοσιογράφος, Άρης Λουπάσης, η Γεωργία Βασιλειάδου συμμετείχε στο έργο του Γιώργου Κατσαμπή “Ένας Βουλευτής σήμερα” που ανέβηκε στο θέατρο “Γιώργος Παππάς” (δεν υπάρχει σήμερα) στην οδό Σίνα την περίοδο 1976-77.
Στη θεατρική παράσταση συμπρωταγωνιστούν ο Τάκης Μηλιάδης και η ταλαντούχα και ανερχόμενη τότε ηθοποιός Γωγώ Ατζολετάκη και παρά το γεγονός ότι η Βασιλειάδου πλησίαζε τα 80 της, η άσβεστη φλόγα που έχει μέσα της για το θέατρο, το οποίο υπηρέτησε για περισσότερο από πενήντα χρόνια δεν την άφηνε να το εγκαταλείψει.
“Ο απαράμιλλος επαγγελματισμός της να πηγαίνει από τους πρώτους στο θέατρο, η γενναιοδωρία, η απλότητα και οι πολύτιμες συμβουλές θα χαραχθούν στην μνήμη των συναδέλφων της καταδεικνύοντας και το μεγαλείο της ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης. Στα μέσα της σαιζόν και κατά την διάρκεια της παράστασης, η έντονη αδιαθεσία που θα αισθανθεί θα την αναγκάσει να μεταφερθεί στο νοσοκομείο όπου θα κριθεί απαραίτητη η ανάρρωση και η διαμονή της στο σπίτι καθώς και η αντικατάστασή της από άλλη ηθοποιό.
Στα επόμενα τρία χρόνια όπου έχει την περίθαλψη της μοναχοκόρης της Φωτεινής, μετά από ραγδαία επιδείνωση της υγείας της θα οδηγηθεί στον Ευαγγελισμό. Κατά την διαμονή της στο νοσοκομείο κλείνει όλες τις εκκρεμότητες που έχει και εκφράζει την επιθυμία να δει πολύ αγαπημένα πρόσωπα επιδιώκοντας μέχρι την τελευταία στιγμή να προσφέρει με κάθε τρόπο την βοήθεια της”, έγραφε στην ανάρτηση του ο γνωστός δημοσιογράφο.
Η αγαπημένη “Θεία μας από το Σικάγο” υπέφερε από βρογχικό άσθμα. Η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε και νοσηλεύτηκε στον Ευαγγελισμό. Πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου του 1980 και κηδεύτηκε δύο μέρες μετά, ένα βροχερό πρωινό με πολύ κρύο. Ωστόσο παραμένει ακόμα αξιαγάπητη χάρη στις ταινίες της. Κηδεύτηκε παρουσία λίγου κόσμου, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.