Νύφη που κακοπάθησε -σε όλες τις παραλογές του δημώδους- νύφη από την Κούλουρη (α λα très Gaultier), μα πάνω από όλα,, νύφη από το Ματωμένο γάμο… «Και με όλα τα παιδιά του γιου σου κρεμασμένα πάνω από τα μαλλιά μου, εγώ πάλι θα έφευγα με τον άλλον, αν μου το ζητούσε».
Και πάει να εγκατασταθεί στο βασίλειο της δοκιμασίας.
Γι’ αυτό παντρεύτηκα με μαύρο νυφικό.
Γιατί είχα παράσταση και ήθελα να είμαι μια μικρή Νουρία Εσπέρτ -κι έτσι τη σκηνοθέτησα Ανδαλουσιάνικα και της φόρεσα μαύρα της νύφης μου.
Να αλλάξω λες, διανομή;
Μπα. Το αποκλείω. Δεν ξέρω να παίζω Μις Τζούλιες.
Είμαι σαν τους ηθοποιούς του θεάτρου Νο, που ασκούνται σε ένα και μοναδικό ρόλο, μια ζωή.
Γεννήθηκα νύφη, λέω σαν νύφη να συνεχίσω να κάνω καριέρα.
Και είμαι τόσο γεννημένη νύφη, που ποτέ δεν κατάλαβα πως χώρισα.
Απλώς ξαναπαντρευόμουν.
Έτσι το θέτω εγώ. Αυτή είναι η περίπτωσή μου.
Όλη μου η ψυχανάλυση σε τρεις λέξεις.
Οτιδήποτε άλλο (φλερτ, ραντεβού, διαθεσιμότητες, συμβιώσεις, δεσμοί, τηλεφωνήματα και ένας που δεν είναι άντρας μου), όλα αυτά τα επίπονα με κάνουν καρδιακή.
Με βγάζουν από το οικοσύστημά μου.
Δεχτείτε με λοιπόν, ω περιπέτειες της αρετής μου εσείς, έκθαμβοι αναγνώστες, με την αβλαβή (;) τρέλα μου.
Έτσι θα πάω να κάνω οντισιόν στο Βασιλικό Θέατρο της Σουηδίας.
Σαν τον Άντονι Πέρκινς στην τελευταία σκηνή του Ψυχώ.
Που καθόταν τυλιγμένος στην κουβέρτα του και δεν πείραζε τη μύγα – και αν με δει ο δεσμοφύλακας, θα καταλάβει πόσο άκακος είμαι.
Πως ούτε μια μύγα πειράζω, θα κάθομαι στη σκηνή σιωπηλή -ένας κάθετος, εξπρεσιονίστικος φωτισμός θα πέφτει-, δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα, όλοι ξέρουν ότι συνέχεια παντρεύομαι, θα καταλάβουν.
Πως αυτός ο ρόλος γράφτηκε πάνω μου.
Πως καμιά δεν θα τον παίξει καλύτερα…
Μαλβίνα Κάραλη, “Σαββατογεννημένη”, απόσπασμα
Photo cover:pixabay.com/merlinlightpainting/woman
Διαβάστε επίσης:
