Η Σπεράντζα Βρανά ήταν μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου. Χειραφετημένη, με ένα μοναδικό στυλ «γυναικείας μαγκιάς», βαθιά εκφραστικότητα, σύμβολο του σεξ για πολλά χρόνια, είδωλο της επιθεώρησης, μάγεψε τον αντρικό πληθυσμό και με τις ερμηνείες της «κολάκεψε» τη γυναικεία υπόσταση.
Μια φωτογραφία της με κόκκινο μπικίνι και καπέλο δημοσίευσε ο συλλέκτης Άρης Λουπάσης στο Instagram. Στη λεζάντα της φωτογραφίας σημειώνεται: «Η Σπεράντζα Βρανά σε ένα σπάνιο εξώφυλλο για το περιοδικό “Φαντασία” την 1η Αυγούστου του 1961 όπου αποτυπώνεται για άλλη μία φορά η απόλυτη θηλυκότητα και η πληθωρική της παρουσία.
Την περίοδο αυτή εμφανίζεται με επιτυχία στην σκηνή του “Ακροπόλ” στην επιθεώρηση “Τριαντάφυλλα για σας” με τον Κώστα Βουτσά στο πλάι της με τον οποίο είναι αρραβωνιασμένη από την άνοιξη του ίδιου χρόνου σε ένα θυελλώδη έρωτα που θα λήξει δύο χρόνια αργότερα. Γεννημένη στο Μεσολόγγι τέλη της δεκαετίας του ’20, θα χάσει τον πατέρα της στην ηλικία των επτά ετών και επτά χρόνια αργότερα και την μητέρα της από ασιτία την περίοδο της Κατοχής προκειμένου να εξασφαλίσει φαγητό για την μοναχοκόρη της.
Το 1943 στα εφηβικά της χρόνια όπου ζει με συγγενείς της, αποφασίζει να ακολουθήσει ένα από τα μπουλούκια που εμφανίζονται στην γειτονιά της και διδάσκεται την τέχνη της υποκριτικής δίπλα σε μεγάλες μορφές του μουσικού θεάτρου, της πρόζας και της οπερέτας. Το 1948 κάνει το θεατρικό της ντεμπούτο στην θρυλική επιθεώρηση του Αλέκου Σακελλάριου “Άνθρωποι Άνθρωποι” και μια λαμπρή καριέρα στην συνέχεια όπου εξελίσσεται σε μία από τις εμβληματικότερες μορφές της επιθεώρησης με μια εξίσου αξιόλογη καριέρα και στον κιν/φο. Σε κάθε εμφάνιση της στην σκηνή καταφέρνει να κλέβει την παράσταση με το θέατρο να “σείεται” κυριολεκτικά και το αντρικό κοινό να παραληρεί με το μπρίο, τις σέξι εμφανίσεις και την εκρηκτική παρουσία της. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 θα γράψει την αυτοβιογραφία της και μια σειρά βιβλίων στην συνέχεια με καθαρό, αληθινό και κοφτερό λόγο που θα καταδείξει και το ξεχωριστό συγγραφικό της ταλέντο.
Το 1966 θα βρει το “λιμάνι” της στο πρόσωπο του τραγουδιστή Παύλου Πατάκα με τον οποίο θα ζήσει τα ωραιότερα χρόνια της ζωής της μέχρι τον χαμό του το 2008 και ένα χρόνο αργότερα θα “φύγει” και η ίδια γεμάτη και χορτασμένη απο την ζωή. Το απόλυτο θηλυκό του ελληνικού θεάτρου και κιν/φου και μια αυθεντική “μάγκισσα” στην σκηνή και την ζωή που θα μείνει στις καρδιές των συναδέλφων της και του κοινού για το ταλέντο, την γνησιότητα και την αλήθεια της».
