H τελευταία τηλεοπτική συνέντευξη της Γεωργίας Βασιλειάδου έγινε τον Οκτώβριο του 1975 στην ΕΡΤ, στην εκπομπή “Ελεύθερος Ρεπόρτερ” του θρυλικού κοσμικογράφου Δημήτρη Λυμπερόπουλου, όπου η ηθοποιός ήταν μέσα στο φιλόξενο σπίτι της στο Μαρούσι.
Την ίδια περίοδο, όπως γράφει ο δημοσιογράφος και συλλέκτης Άρης Λουπάσης, η Γεωργία Βασιλειάδου έκανε και τη δεύτερη και τελευταία εμφάνισή της στη μικρή οθόνη, στην σειρά “Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται”, έχοντας πραγματοποιήσει την πρώτη της τηλεοπτική παρουσία το 1974 στη σειρά της ΥΕΝΕΔ “Το Παλιό το Κατοστάρι”.
Λίγο αργότερα, ολοκλήρωσε και την πολυετή της πορεία στο θεατρικό σανίδι, με το έργο του Γιώργου Κατσαμπή “Ένας Βουλευτής σήμερα”, που παρουσιάστηκε στο θέατρο “Γιώργος Παππάς” στην οδό Σίνα (δεν υπάρχει σήμερα). Συμπρωταγωνιστές της ήταν ο αεικίνητος Τάκης Μηλιάδης και η νεαρή και ταλαντούχα τότε Γωγώ Ατζολετάκη. Παρά το γεγονός ότι πλησίαζε τα 80 της χρόνια, η φλόγα για το θέατρο που έκαιγε μέσα της για περισσότερες από πέντε δεκαετίες παρέμενε άσβεστη.
Με τον απαράμιλλο επαγγελματισμό της, έφθανε από τους πρώτους στο θέατρο, σκορπώντας γενναιοδωρία, απλότητα και πολύτιμες συμβουλές στους νεότερους συναδέλφους της. Όμως, στα μέσα της σεζόν, μια έντονη αδιαθεσία την ανάγκασε να διακόψει. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και κρίθηκε αναγκαία η αντικατάστασή της, ώστε να αναρρώσει στο σπίτι της.
Στα τρία τελευταία χρόνια της ζωής της, υπό την στοργική φροντίδα της μοναχοκόρης της Φωτεινής, η υγεία της επιδεινώθηκε ραγδαία. Μεταφέρθηκε στον “Ευαγγελισμό”, όπου με αξιοπρέπεια και βαθιά αγάπη για τη ζωή, έκλεισε τις τελευταίες εκκρεμότητές της και ζήτησε να συναντήσει αγαπημένα της πρόσωπα, συνεχίζοντας να προσφέρει τρυφερότητα και συμπαράσταση μέχρι την ύστατη στιγμή.
Στις 12 Φεβρουαρίου του 1980, η αυλαία της ζωής της έπεσε για πάντα, βυθίζοντας σε θλίψη ολόκληρη τη χώρα που τη λάτρεψε. Η Γεωργία Βασιλειάδου δεν ήταν απλώς μια μοναδική κωμική ηθοποιός. Ήταν ένα ζωντανό σύμβολο ανθρωπιάς και ανεπιτήδευτης τέχνης, η οποία με το άφθαστο και αστείρευτο ταλέντο, το ήθος και το μεγαλείο της προσωπικότητάς της, σφράγισε ανεξίτηλα το ελληνικό θέατρο και τον κινηματογράφο.
