Αυτή η ιστορία θα μπορούσε να προέρχεται κατευθείαν από τη φαντασία ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων. Ωστόσο, τα γεγονότα είναι πολύ αληθινά και δεν έχουν καμία σχέση με ένα από τα απίστευτα και αγωνιώδη σενάρια στα οποία μας έχει συνηθίσει η Άγκαθα Κρίστι . Γιατί, αυτή τη φορά, είναι η ίδια η πρωταγωνίστρια.
Το βράδυ της 3ης προς 4η Δεκεμβρίου 1926, η μυθιστοριογράφος βρισκόταν στο σπίτι της οικογένειάς της στην κομητεία Μπέρκσαϊρ . Γύρω στις 10 μ.μ., φιλάει την κόρη της για να καληνυχτίσει και μετά ανακοινώνει στη μαγείρισσα της ότι θα πάει βόλτα. Στο δρόμο της, αφήνει δύο γράμματα για τον σύζυγό της και τη γραμματέα της, ακυρώνει τα ραντεβού της και μπαίνει στο τιμόνι του γκρίζου της Μόρις Κάουλι. Ο προορισμός της; Κανείς δεν ήξερε -ακόμη και σήμερα.
Το εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο
Μόλις το επόμενο πρωί, στις οκτώ, το αυτοκίνητό της βρέθηκε εγκαταλελειμμένο δίπλα στη λίμνη στο Silent Pool , με τους προβολείς αναμμένους και την πόρτα ανοιχτή. Μέσα βρισκόταν το γούνινο παλτό της, μια τσάντα και το ληγμένο δίπλωμα οδήγησης. Το όχημα δεν ήταν σταθμευμένο και φαίνεται να έχει βγει από τον δρόμο αφού κατέβηκε από μια μικρή πλαγιά και προσέκρουσε σε δέντρο. Η Αγκάθα Κρίστι, παραμένει άφαντη!
Εκείνη την εποχή, η 36χρονη συγγραφέας είχε μόλις κυκλοφορήσει το έκτο μυθιστόρημά της, The Murder of Roger Ackroyd . Αν και δεν βρίσκεται ακόμη στο απόγειο της καριέρας της, η πένα της είναι αρκετά αναγνωρισμένη ώστε να προκαλέσει το ενδιαφέρον του Τύπου.
Γρήγορα τα ΜΜΕ παρασύρθηκαν και οι θεωρίες συνομωσίας: απαγωγή, ατύχημα, απαγωγή που ενορχηστρώθηκε από τον σύζυγό της, δολοφονία… Τα πιο εκκεντρικά σενάρια μπαίνουν στο τραπέζι, μέχρι και δημοσίευση φωτομοντάζ της Αγκάθα Κρίστι με γυαλιά και κοντά μαλλιά ώστε να δώσει μια ιδέα για το πώς θα μπορούσε να μοιάζει μετά την εξαφάνιση.
Εκτεταμένη έρευνα
Συνολικά, περισσότεροι από 1.000 αστυνομικοί και 15.000 εθελοντές ξεκίνησαν να την βρουν, χτενίζοντας κάθε γωνιά για να βρουν τα ίχνη της “μητέρας” του Ηρακλή Πουαρό . Η Daily News ανακοινώνει ότι θα προσφέρει 100 λίρες σε όποιον παρέχει οποιαδήποτε πληροφορία και, για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο, χρησιμοποιούνται αεροπλάνα για την αναζήτηση ενός αγνοούμενου.
Τα μόνα στοιχεία στα χέρια της αστυνομίας είναι τα γράμματα που άφησε πίσω της η μυθιστοριογράφος. Όμως ο σύζυγός της, Άρτσιμπαλντ Κρίστι, κατέστρεψε το δικό του. Αν και αυτό μπορεί να προκαλέσει υποψίες, μια τέτοια αντίδραση θα μπορούσε να εξηγηθεί από τη συγκρουσιακή σχέση που είχε ο αεροπόρος του Βασιλικού Ιπτάμενου Σώματος με την μυθιστοριογράφο σύζυγό του. Δεν αντέχει άλλο την ιστορία τους αφού ξέρει ότι η σύζυγός του σχεδιάζει να παντρευτεί έναν άλλον με τον οποίο νιώθει πιο ευτυχισμένος.
Για πολύ καιρό, ο Άρτσιμπαλντ Κρίστι επέκρινε τη σύζυγό του επειδή έβαζε τα βιβλία της πάνω από την κόρη τους και τη σχέση τους. Σε αυτό προστίθεται το γεγονός ότι δεν αντέχει άλλο να περιβάλλεται από δυστυχισμένους ανθρώπους, ενώ η Αγκάθα Κρίστι θρηνεί τη μητέρα της, την οποία μόλις έχασε και με την οποία ήταν πολύ κοντά.
Ωστόσο, φαίνεται απίθανο ο σύζυγός της να είναι ο εμπνευστής της εξαφάνισής της. Η έρευνα συνεχίζεται και οι μαρτυρίες πολλαπλασιάζονται. Έτσι, συναντάμε τη βασίλισσα του εγκλήματος άλλοτε ντυμένη ανδρικά, άλλοτε στο Harrods του Λονδίνου. Στην έρευνα συμμετέχουν επίσης δύο συγγραφείς η Dorothy L. Sayers , η οποία επισκέπτεται τη σκηνή της εξαφάνισης του συναδέλφου της και ο Edgar Wallace που προωθεί μια υπόθεση σε άρθρο για την Daily Mail . «Είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση «ψυχικής αντεκδίκησης» σε κάποιον που την πλήγωσε. Σκόπιμα δημιούργησε μια ατμόσφαιρα αυτοκτονίας εγκαταλείποντας το αυτοκίνητό της», γράφει ο συγγραφέας.
Όμως οι έρευνες δεν δίνουν τίποτα και η αστυνομία καταλήγει να στρέφεται στον Άρθουρ Κόναν Ντόιλ . Ο συγγραφέας του Σέρλοκ Χολμς υπηρέτησε ως επίτιμος Ανθυπολοχαγός στην Αστυνομία του Σάρρεϊ μέχρι το 1921 και τα μυθιστορήματά του ενέπνευσαν σε μεγάλο βαθμό την Αγκάθα Κρίστι. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι η συγγραφέας είναι ζωντανή και ότι πρόκειται να εμφανιστεί ξανά: «Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα που σχετίζεται με αυτό το αντικείμενο (σ.σ. το ένα γάντι της που βρέθηκε). Το άτομο στο οποίο ανήκει είναι και μπερδεμένο αλλά και αποφασισμένο. Δεν είναι νεκρή όπως νομίζουν πολλοί. Θα την ακούσουμε, νομίζω, την επόμενη Τετάρτη. »
Η Αμνησία
Από τύχη ή πραγματική διόραση, η συγγραφέας του Ten Little Negroes βρέθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 1926 αφού ένας μουσικός την αναγνώρισε στο Swan Hydropathic Hotel , που βρίσκεται στην κομητεία του Γιορκσάιρ . Εκεί, εγγράφηκε με το όνομα της ερωμένης του συζύγου της: Teresa Neele . Ο Άρτσιμπαλντ Κρίστι πηγαίνει αμέσως εκεί και συνειδητοποιεί ότι η γυναίκα του δεν θυμάται απολύτως τίποτα απ οτι τι έκανε για έντεκα μέρες, ούτε καν την κόρη τους. Αφού την εξέτασαν, οι γιατροί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι πάσχει από ξαφνική αμνησία που προκαλείται από συναισθηματικό σοκ και αναφέρουν την πιθανότητα νευρικού κλονισμού.
Αντιμέτωποι με ένα τέτοιο αποτέλεσμα, τα μέσα ενημέρωσης είναι απογοητευμένα… Τόσο πολύ που αποφασίζουν να επιτεθούν στη μυθιστοριογράφο, κατηγορώντας την ότι ενορχήστρωσε την εξαφάνισή της για να κάνει ένα διαφημιστικό κόλπο: από τότε που βρέθηκε, τα βιβλία της πουλούσαν πολύ. Αυτή η θεωρία συνδυάζεται με αυτή της πιθανής εκδίκησης που θα μπορούσε να είχε πάρει στον σύζυγό της, από τον οποίο χώρισε 15 μήνες αργότερα.
Αλλά αυτη η υπόθεση θα παραμείνει αναπάντητη επειδή η μυθιστοριογράφος δεν θα επιστρέψει ποτέ σε αυτό το περιστατικό της ζωής της. Μερικά χρόνια αργότερα, θα εξηγήσει ότι ηχογράφησε ένα κεφάλαιο για αυτό το θέμα σε ένα μαγνητόφωνο για τη βιογραφία της, αλλά οι κασέτες αποδείχτηκαν… κενές.
Ακόμα κι αν η απογοήτευση είναι μεγάλη για όσους τους αρέσει να λύνουν μυστήρια, αυτή η ιστορία έχει το πλεονέκτημα για την έμπνευση πολλών καλλιτεχνών, ιδιαίτερα του Άλφρεντ Χίτσκοκ για την ταινία του Μια γυναίκα εξαφανίζεται και της Τζίλιαν Φλιν για το μπεστ σέλερ του « Εμφανίσεις» . Αλλά, πάνω απ’ όλα, αυτή η εξαφάνιση άφησε ένα ανεξίτηλο σημάδι στην Αγκάθα Κρίστι μέσα από τις ιστορίες της: οι ιστορίες που αφηγείται τώρα χαρακτηρίζονται από μοιχεία και εγκαταλελειμμένες ή δολοφονημένες συζύγους. Ένας τρόπος όπως κάθε άλλος για να αφηγηθεί τη ζωή του, χωρίς ποτέ να παραμελήσει την προσθήκη μιας πινελιάς μυστηρίου.
Δείτε επίσης
