Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος εκοιμήθη σε ηλικία 95 ετών, σκορπίζοντας θλίψη σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Εξάλλου, ο ίδιος ήταν ένας αγαπητός και φωτισμένος ιεράρχης, ο οποίος αναγέννησε την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας και είχε σημαντικό ιεραποστολικό, κοινωνικό και συγγραφικό έργο.
Επιπλέον, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος – κατά κόσμον Αναστάσιος Γιαννουλάτος – υπήρξε διακεκριμένος πανεπιστημιακός δάσκαλος, που προτάθηκε για Νόμπελ Ειρήνης κατά τον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου. Εκλέχτηκε αρχιεπίσκοπος Αλβανίας το 1992, αναλαμβάνοντας μια δύσκολη αποστολή, αφού έπρεπε από το μηδέν να χτίσει την ορθόδοξη εκκλησία σε μια χώρα που για πολλά χρόνια ήταν άθρησκη – η μοναδική στην Ευρώπη – λόγω του καθεστώτος του Χότζα.
Με σύνθημα το «Χριστός Ανέστη», ο Αναστάσιος έφτασε στην Αλβανία για να διαπιστώσει την κατάσταση στην οποία βρισκόταν τότε η Ορθόδοξη Εκκλησία στη χώρα. Τα επόμενα χρόνια έπραξε μεγάλο θρησκευτικό, αλλά και κοινωνικό έργο, βοηθώντας όσους είχαν ανάγκη, όχι μόνο ομογενείς, αλλά και Αλβανούς. Ο ποιμενάρχης των Ορθοδόξων Χριστιανών της Αλβανίας είχε καταφέρει να κερδίσει την αγάπη και το σεβασμό όλων, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Και δεν είναι τυχαίο, πως η είδηση του θανάτου του, προκάλεσε συγκίνησε σε όλο τον κόσμο στην Αλβανία.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αφήνει πίσω του, λοιπόν, ένα τεράστιο έργο, για το οποίο θα τον θυμούνται όλοι. Όπως θα τον θυμούνται και για πολλές φράσεις του που θα πρέπει να τις διαβάσουν όλοι. Ας θυμηθούμε κάποιες από αυτές:
- Ο σεβασμός των μειονοτήτων σε κάθε περιοχή, ο σεβασμός του κάθε ανθρώπου όπως είναι, ανεξαρτήτως του τι πιστεύει ή αν πιστεύει, είναι το μυστικό.
- Οι άνθρωποι ζητούν ολόκληρη την χριστιανική παράδοση και αυτοί πράγματι την έχουμε εμείς στην δική μας την Εκκλησία και πρέπει να την προσφέρουμε.
- Η παγκόσμια ειρήνη δεν αποτελεί ουτοπία, αλλά άμεση προτεραιότητα όλων όσοι πονούν και αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο.
- Η βία στο όνομα της θρησκείας βιάζει την ουσία της θρησκείας. Η φτώχεια είναι ο χειρότερος τύπος βίας.
- Το αντίδοτο στον εγωκεντρισμό, που τορπιλίζει την ειρηνική συμβίωση, είναι η ενδυνάμωση της αγάπης μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, μέσα στην κοινωνία. Μιας πολυδιάστατης αγάπης, που δεν περιορίζεται από σύνορα, προκαταλήψεις ή άλλες διακρίσεις. Προς αυτή την κατεύθυνση καλείται να συμβάλει η υγιής θρησκευτική συνείδηση.
- Το ιερό λάδι της θρησκείας δεν προορίζεται για να δυναμώνει τη φωτιά του πολέμου, αλλά για να επουλώνει τα τραύματα, να μαλακώνει τις καρδιές.
- Όταν αισθάνεσαι τον πλησίον μόνο μέσα στα εθνικά όρια, σημαίνει ότι αρνείσαι και χάνεις την παγκοσμιότητα και καθολικότητα της Εκκλησίας.
- Δεν χρειάζεται να συγκρίνετε τις δικές μας κορυφές με τις χαράδρες των άλλων