Τριάντα ένα χρόνια χωρίς τη Μελίνα Μερκούρη, συμπληρώνονται σήμερα, η οποία εξακολουθεί να εμπνέει, να αποτελεί “ίνδαλμα”, να είναι για πολλούς μια… Ελληνίδα θεά. Η ίδια, βέβαια, προτιμούσε το σκέτο Ελληνίδα.
Εξάλλου, η Μελίνα Μερκούρη έλεγε ξανά και ξανά πως “Γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα”.
Με αφορμή τα 31 χρόνια από τον θάνατό της στις 6 Μαρτίου 1994, ας θυμηθούμε κάποιες φράσεις της που ακόμη και σήμερα – για διαφορετικούς λόγους – παραμένουν επίκαιρες.
“Αν με ρωτήσετε εάν θα ζω όταν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα επιστρέψουν στην Ελλάδα, σας λέω πως ναι, θα ζω. Αλλά κι αν ακόμη δεν ζω πια, θα ξαναγεννηθώ”.
“Η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστεί για τον πολιτισμό. Η Ελλάδα, αυτό είναι η κληρονομιά της, αυτό είναι η περιουσία της και αν το χάσουμε αυτό δεν είμαστε κανείς”.
“Δεν προσποιήθηκα! Η προσποίηση για μένα είναι κάτι χυδαίο. Απλά και μόνο έζησα όπως ήθελα. Χωρίς να υπολογίσω τίποτα και κανέναν”.
«Η Ελλάδα είναι η πραγματική μου δύναμη, ο πραγματικός μου καημός»
«Στην Ελλάδα είμαστε πολύ φτωχοί για να πάμε σε ψυχολόγους – αντ’ αυτού έχουμε τους φίλους».
“Στην Ελλάδα δεν μπορείς να κρύβεσαι στο σπίτι σου και να ζεις με τα φαντάσματά σου. Βγαίνεις έξω. Συναντάς τον άλλο. Αναμετριέσαι μαζί του. Τον αγαπάς ή τον απεχθάνεσαι. Τον αγκαλιάζεις ή τον διώχνεις. Μιλάς ανοιχτά για σένα. Χαίρεσαι να δείχνεις ποιος είσαι.”
“Δεν υπάρχουν Ελγίνεια! Τι θα πει Ελγίνεια; Υπάρχει ο Δαυίδ του Μιχαήλ Αγγέλου, Ο Μυστικός Δείπνος του Ντα Βίντσι, Ο Ερμής του Πραξιτέλη, Οι Ψαράδες του Τέρνερ, Η Καπέλα Σιξτίνα… Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα! Υπάρχουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα!”.
«Εγώ γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα. Ο Παττακός γεννήθηκε φασίστας και θα πεθάνει φασίστας»..
«Από τη ζωή μέχρι το θάνατο, ένα τσιγάρο δρόμος»
«Νόμιζα πως φοβόμουν την αρρώστια, αλλά τελικά φοβόμουν την στιγμή που δεν θα με αγαπούν πια».
