Μια σπάνια φωτογραφία του Μίμη Φωτόπουλου από την πρώτη του έκθεση ζωγραφικής το 1969 δημοσίευσε ο Άρης Λουπάσης στο Instagram.
Στη σπάνια φωτογραφία σημειώνεται: «Σε μια ιδιαίτερα συγκινητική βραδιά, ο Μίμης Φωτόπουλος εγκαινίασε το 1969 (πρωτότυπα κολάζ με γραμματόσημα), στην Ελληνοαμερικανική Ένωση στο Κολωνάκι. Ανάμεσα στους καλεσμένους παρευρίσκονταν αγαπημένοι φίλοι και συνάδελφοί του, όπως οι αξέχαστοι Νίτσα και Χρήστος Τσαγανέας (κέντρο-δεξιά), καθώς και η ηθοποιός Βάσω Μεριδιώτου (κέντρο-πίσω).
Πρόκειται για μια λιγότερο γνωστή, αλλά εξαιρετικά δημιουργική πλευρά του μεγάλου ηθοποιού, την οποία ξεκίνησε το 1967, συνδυάζοντας την αγάπη του για τη ζωγραφική με την εντυπωσιακή συλλογή γραμματοσήμων που διέθετε. Με απαράμιλλη δεξιοτεχνία, τα χρησιμοποιούσε ως «ψηφίδες» για να δημιουργήσει μοναδικά κολάζ σε καμβά, αποτυπώνοντας πορτραίτα, τοπία και θέματα εμπνευσμένα κυρίως από το Βυζάντιο. Τα έργα του, υψηλής εικαστικής ποιότητας, εντυπωσίασαν τους επισκέπτες της έκθεσης που κατέκλυζαν τον χώρο, με τον ίδιο και τη σύζυγό του Μαργαρίτα να μοιράζονταν τη χαρά και τη βαθιά συγκίνησή τους.
Ακολούθησαν άλλες δέκα εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενώ τον Μάιο του 2019, οι δύο αγαπημένες του κόρες παρουσίασαν πολλά από τα έργα του στη Δημοτική Πινακοθήκη Νίκαιας-Αγ. Ιωάννη Ρέντη, σε μια έκθεση με μεγάλη απήχηση. Παράλληλα με την καλλιτεχνική του ενασχόληση και την σπουδαία πορεία στο θέατρο και τον κιν/φο, εξίσου σημαντική υπήρξε η συγγραφική και ποιητική του δημιουργία. Μέσα από πέντε ποιητικές συλλογές και τρία βιβλία, ο λόγος του λιτός, αυθεντικός και συγκινητικός, καταγράφει μνήμες, όνειρα και βιώματα, ανασύροντας εικόνες από τα πρώτα βήματα, τις επιθυμίες, αλλά και τις δύσκολες συνθήκες των ηθοποιών στα χρόνια των μπουλουκιών. Ένας αληθινός και ολοκληρωμένος καλλιτέχνης, που κατάφερε μέσα από το πολύπλευρο έργο του να αγγίξει βαθιά την ελληνική ψυχή. Η ευγένεια του χαρακτήρα του, η καλλιέργεια του πνεύματος και η αγάπη του για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της, συνθέτουν την εικόνα ενός μεγάλου δημιουργού, που τίμησε το ελληνικό θέατρο, τον κιν/φο και τον λόγο, με σπάνια συνέπεια και ήθος».
